Blog

Nu je je bewust bent van de signalen die je lichaam afgeeft, en wat je gedachten zijn, kom je bij het laatste stukje. En dat is de invloed van je gedachten op je hart.

Het is fijn als je je bewust bent van de signalen die je lichaam je geeft. Ik zou zelfs willen zeggen dat het noodzakelijk is. Stel dat je dorst zou hebben en dit niet zou weten? Dan zou je uitdrogen, hoofdpijn krijgen… Stel dat je jezelf bezeerd had, maar hiervan geen enkel signaal opmerkte? Je zou bloeden, je lichaam zou mogelijk zich moeten voorbereiden op het vechten tegen infecties en als jij maar gewoon bleef doen wat je altijd deed, zou het lichaam continue tegengehouden worden in  jou te helpen herstellen… Kortom, wat een drama. 😉

Sommige mensen noemen het intuïtie, anderen noemen het hun onderbuikgevoel. Bij mij voelt het alsof ik in het oog van de storm sta, waar het kalm en sereen is. Waar de wereld om me heen het niet lijkt te begrijpen en zij de storm zijn, ben ik volledig zeker bent van mijn keuze. Het is iets dat ik niet uit kan leggen, en ergens wil ik het ook niet. Het voelt gewoon goed en dat is alles wat er is.

Als mens zoeken we verbinding. Ik geloof dat dit één van de sterkste drijfveren is van het mens zijn. We zoeken verbinding. Met elkaar. Met de wereld. Met onszelf. En dat is soms nog knap lastig. Los van de misverstanden tussen twee mensen of tussen twee bevolkingsgroepen, los van de goede bedoelingen en de beste intenties kunnen we ongewild toch zorgen voor dat onze verbinding juist wordt verbroken.