
Comfortzone
“Het leven begint buiten je comfort zone.” Dit is een quote die ik ooit eens las, maar toentertijd niet zo begreep. Waarom zou je niet kunnen leven binnen je comfort zone? Dat was toch fijner, ontspannen en veilig? Waarom zou je alsmaar over die grenzen heen moeten gaan en jezelf moeten uitdagen? Wat je toegespeeld wordt in het leven, kan al moeilijk genoeg zijn. Waarom zou je daar zelf dan ook nog een steentje aan bijdragen?
Tot ik 22 was en met knikkende knieën besloot bij een waterval te gaan abseilen. Ik besloot een tocht door een grot te gaan maken, waarbij soms het enige beetje licht van mijn helm kwam. Ik liet mezelf ompraten om te gaan raften; ik die de verdrinkingsdood als één van de akeligste manieren vindt om te sterven (oké… beetje gedramatiseerd, maar ik was echt wel wat paniekerig…)
Grenzen
Gedurende de jaren die volgden, heb ik momenten gekend waarin ik mezelf totaal niet uitdaagde. Ik bleef bij een werkgever, die niet goed voor me was, maar dat was veilig. Ik werd verliefd op een man, die zijn eigen geluk belangrijker vond dan de mijne, maar met z’n tweeën was toch altijd nog fijner dan alleen.
Of je nu wel of niet uit je comfort zone komt, er zijn altijd grenzen. Ik heb ervaren hoe het is om over grenzen heen te gaan, en totaal lyrisch te zijn over hoe goed het voelde. En ik weet ook hoe het is om over grenzen heen te gaan, die je vervolgens steeds een beetje meer weghalen bij wie jij bent als persoon.
A bridge too far
Ik heb toen ik begin twintig was ook boven op een brug gestaan en naar beneden gekeken. Voor mij aan was er een meisje die haar voeten gebonden had en haar armen kruislings voor haar borsten had. Toen zij zich liet vallen, wist ik al dat dit een stapje te ver was. Bungeejumping is een geweldige manier om uit je comfort zone te komen, maar je mag ook gerust ‘nee’ zeggen vanwege de doodsangst die je op zo’n moment kunt voelen. Je hebt aan niemand iets te bewijzen.
Het enige dat telt, is dat je leeft. Of beter gezegd, dat je voelt dat je leeft. En als je dat kunt voelen, doordat je met bibberende handen een microfoon vastpakt, doordat je besluit een vogelspin aan te raken, of doordat je je ter aarde laat storten met een parachute… dat is geheel aan jou.
Doe het voor jezelf
Daag jezelf uit, omdat jij dat wilt. Niet omdat je je er toe gedwongen voelt, door de mensen om je heen.
Blijf niet in je veilige cocon zitten, omdat familie of vrienden vinden dat je daar moet blijven zitten. Trek erop uit. Doe wat jij leuk vindt en doe ook dingen waarvan je nog niet weet of je ze leuk vindt. Dat laatste is misschien wel het leukste, want zo ontdek je wie je bent, en waar je voor staat. Zo word je steeds een beetje meer jij. En die jij… dat is er één om van te houden. ❤
Dit blog is in aangepaste vorm eerder verschenen op Ik kies geluk.

Ik ben een woordenkunstenaar, een levensgenieter en een Grootse Zelf ontwikkelaar. Ik hou van woorden, ik kan ervan leren, ermee spelen en raken. Wel altijd positief, want ik hou ervan om een ander een goed gevoel te geven. Het leven geeft me veel inspiratie om te voelen, te leren en te delen. Het is zo bijzonder en waardevol om mensen te stimuleren, motiveren en inspireren om hun Grootsheid te omarmen. En ik leer daarbij altijd weer dat Liefde de drijvende kracht is.