Misverstand

Is het je weleens opgevallen hoe vaak we elkaar niet begrijpen? We spreken dezelfde taal, we herkennen de woorden en toch snappen we elkaar vaak niet.

Verschillende manieren van communicatie

Soms is dat logisch. Neem Social media als voorbeeld. Als je daar ZO GAAT PRATEN en vooral HEEEEELLLL VEEELLL ????? en !!!!!! gaat gebruiken, dan denken de meeste mensen al snel negatief over jouw woorden. We hebben dan gelukkig nog wel de emoticons en die maken de toonzetting van je boodschap vaak wel weer iets duidelijker.

Ook bij telefonisch contact is het begrijpelijk dat je elkaar niet altijd snapt. Je hoort immers enkel geluid en je ziet niet de bijbehorende non-verbale communicatie, zoals betraande wangen, of een verbaasde blik, of wegdraaiende ogen. Daarnaast is wat je hoort ook niet altijd goed te interpreteren. Denk maar aan iemand die bij een snelweg staat te bellen.

En dan heb je het één op één contact. In dat contact zit de minste ruis en hier uit blijkt al hoe moeilijk het kan zijn om elkaar goed te begrijpen.

Luisteren is best moeilijk.

Laatst las ik een quote, die me intrigeerde:

“Most people do not listen with the intent to understand; they listen with the intent to reply.”

Ik denk dat dit waar is. Luisteren is best moeilijk. Hoe vaak betrap je jezelf erop dat je denkt aan wat er thuis nog moet worden gedaan, of dat je je focust op wat er zich afspeelt in de ruimte, of dat wat er wordt gezegd je aan iets herinnert van vroeger?

Ik betwijfel of je eigenlijk 100% kunt luisteren. De gesproken woorden raken je in positieve of negatieve zin en daar reageer je op. Uiterlijk gezien ben je misschien muisstil en maak je luistergeluiden – je knikt af en toe en zegt ‘hm-hm’ – maar van binnen gebeurt er heel veel. En dat is oké. Dat is niet erg.

Het ontstaan van misverstanden in een gesprek.

In veel gesprekken gaat het mis omdat de luisteraar hetgeen wat hij/zij te zeggen heeft belangrijker vindt, dan wat er tegen hem/haar werd gezegd. En dan ontstaan misverstanden. Dan roepen we heel hard dat die ander ons niet begrijpt en dat ze niet luisteren. En ze hebben dan ook deels wel gelijk.

Laatst was ik in gesprek met iemand en het viel me op hoe vaak ik mijn verhaal niet af kon maken, omdat de ander dan iets toevoegde aan het gesprek. Iets wat voor mijn gevoel weer de focus op een andere plek legde, waardoor ik mijn punt niet kon maken. Ik werk vaak ergens naartoe en ja… men zegt dan weleens dat ik lang van stof ben, maar dat komt omdat ik – terwijl ik praat – mijn gedachten orden. Dat is hetzelfde als met schrijven. Ik werk ergens naar toe. En als je het geduld hebt om mij uit te laten praten dan zul je zien dat ik echt wel een punt heb.

Reageren vanuit angst.

Waar het daarnaast vaak mis gaat in gesprekken, is dat we reageren vanuit angst. En deze angstreacties uiten zich op hele verschillende manier. Verontwaardiging. Frustratie. Sarcasme. Onzekerheid. Alle negatieve reacties komen vanuit angst. Er zijn maar twee manieren hoe je kunt reageren immers: vanuit angst of vanuit liefde. We leggen een bepaalde betekenis aan woorden en het grappige is, als je je bewust bent van de emotie die je eigenlijk voelt – dus de frustratie, de sarcasme, de onzekerheid, of juist de blijdschap, de vriendelijkheid of de gerustheid – dan zul je merken hoe vaak je dingen of positief of negatief op vat.

Negatief of positief.

Neem dit voorbeeld eens… Iemand zegt tegen ons: “Je werkt hier al best lang.”

Negatief: Zou ik hier niet meer moeten werken dan? (onzekerheid) Dat zeg jij, die al zit vastgeroest toen ik hier binnenkwam.(sarcasme) Waar bemoeit die gast zich mee? (frustratie)

Positief: ik vind het erg fijn om hier te werken (blijdschap). Wat leuk dat jou dat opvalt (vriendelijkheid). Ik voel me hier erg thuis (gerustheid).

De opmerking op zichzelf, zegt eigenlijk niets. Het is enkel iets dat de gesprekspartner constateert, maar doordat het op jou is gericht ‘je’, en omdat er ‘best lang’ bij wordt genoemd, ziet de negatieve luisteraar het als een oordeel, en de positieve luisteraar het als een opmerkzaamheid van de ander.

Welke kant kies jij?

Dit blog is in aangepaste vorm eerder verschenen op Ik kies geluk.