Tegenvaller

“Ja hoor, dat heb ik weer!”

Je stoot een kop koffie om en je laptop doet het ineens niet meer. Je wilt om een bureau heen lopen, maar neemt de bocht te krap met als gevolg een lelijke blauwe plek op je bovenbeen. De kapper verpest je haar op de dag voor je sollicitatiegesprek. Je vader noemt je lelijk als je voor de eerste keer je lippenstift op hebt. Je bent te laat voor een belangrijke vergadering. Je hebt een financiële tegenvaller. Je wordt ziek in je vakantie.

Op dit soort momenten wil je misschien gaan mopperen, of schreeuwen, of huilen. Het voelt dan als zo oneerlijk, want je doet altijd zo hard je best. Waarom moet nu net jou dit weer overkomen? Verdien jij het niet om gelukkig te zijn?
In het moment dat je deze gedachte jouw werkelijkheid laat worden, ben je een slachtoffer. Je zegt in feite: “De wereld heeft het op mij gemunt!”

Maar is dat wel zo?

Soms zeggen mensen dingen die je niet begrijpt, maar dat wat ze zeggen gaat helemaal niet over jou. Jij maakt het over jou.

“Ja, maar zij noemde me een leugenaar!”
Is deze gedachte waar? Wat zei ze precies? Wie bepaalt dat jij een leugenaar bent? Jij zelf toch zeker?

“Ja, maar hij wist hoe belangrijk het voor me was!”
Is deze gedachte waar? Hoe weet jij nu wat hij weet? Je hebt het hem misschien verteld, maar heb jij alles onthouden wat ooit tegen jou is gezegd?

Soms heb je nu eenmaal gewoon domme pech. Er zijn onverwachte omstandigheden omdat je nu eenmaal niet overal altijd mee bezig kunt zijn. Als je toen had geweten wat je nu weet, had je vast anders gehandeld.

Het is wat het is.

Dat gezegd hebbende, is dit echt niet zo makkelijk als het hier nu staat. Ik heb gisteren slecht nieuws gekregen. Nieuws dat mijn hele financiële plan op z’n gat gooit. Nieuws waardoor ik direct dacht: “Ja hoor, dat heb ik weer!”
Het is toch niet te geloven. Wat een pech. Op dat moment was het zo groot. Ik zag dat ik weer mijn dromen moest uitstellen, omdat dit voorrang moest krijgen. Ik realiseerde me dat ik met mijn gedachten volledig bij de toekomst zat. Ik was niet meer in het nu. Vrij snel daarna realiseerde ik me ook dat erover schreeuwen, mopperen of huilen zinloos was. Het verandert niets aan de situatie. Ik baalde, en ik mocht ook balen. Het is nooit leuk om tegenvallers mee te maken.

Ik heb de rest van de dag dit nieuws naast me neer proberen te leggen. Het is iets waar ik op dat moment niets aan kon doen. Ik moest het gewoon even laten bezinken. Binnenkort zou ik een plan bedenken hoe ik hiermee aan de slag zou kunnen. Het is niet altijd zwart-wit. Het is niet altijd of-of. Er zijn genoeg opties om een tegenvaller om te buigen naar een werkbare situatie.

Het voordeel van een tegenvaller.

En weet je… wat maakt het nu uit dat ik een financiële tegenvaller heb? Iedereen heeft die weleens. En voor zover ik weet is er nooit iemand aan doodgegaan. Het heeft ook voordelen om een tegenvaller te hebben. Je wordt uitgedaagd. Het maakt je sterker, creatiever en meer flexibel. Het zorgt ervoor dat je jezelf beter leert kennen. Hierdoor heen te gaan maakt je minder angstig voor momenten van minder geld. Je leert te vertrouwen op je eigen kunnen.

Dus eigenlijk… wil ik dan ook nog wel dankbaar zijn. Maar goed, daar ben ik nu nog niet. Ik wil nu gewoon nog even balen.

Dit blog is in aangepaste vorm eerder verschenen op Ik kies geluk.