Wat moet ik doen met al die goedbedoelde adviezen?

Is dat je ooit opgevallen? Alle kampen die tegenwoordig lijken te bestaan? Hoe ingewikkeld het leven hierdoor geworden is? Iedereen heeft overal een mening over. Ik merkte dat heel sterk toen ik voor het eerst in verwachting was. Iedereen vond er wat van. Maar wat moet ik met al die goedbedoelde adviezen?

Van goedbedoeld advies tot irritante bemoeienis

Als zwangere vrouw of nieuwbakken moeder ben je al niet helemaal jezelf (hallo horrormonen) en dan krijg je ook nog allerlei goedbedoelde adviezen en tips. “Je gaat toch zeker wel thuis bevallen he?” Of juist dat ‘andere kamp’: “Je moet zeker niet thuis bevallen hoor, veel te onveilig, nee lekker naar het ziekenhuis gaan!” Toen was ik pas net een beetje aan het idee gewend dat ik in verwachting was. En zo ging het de hele zwangerschap door.

Toen ik eenmaal bevallen was en ik borstvoeding kon en mocht geven, ging daar weer een blik commentaar op open. “Het is toch zielig voor de vader dat hij nooit een flesje kan geven? Hoe moet hij nu met zijn dochter een band opbouwen?” Net of dat het enige moment is dat je met jouw baby’tje bezig kunt zijn. (En newsflash… onze dochters zijn beide stikstapel op hun vader dus dat is helemaal goed gekomen!) Maar ik ken ook weer verhalen van de andere kant. “Geef jij jouw kind flesvoeding? Pfff waarom voed je niet zelf? Flesvoeding is nóóit zo goed als moedermelk!”. Het maakt niet uit wat je doet, want iedereen heeft er wel iets over te zeggen.

Er is altijd wel iemand die commentaar heeft

Niet alleen op het gebied van kinderen maar ook op het gebied van uiterlijk kunnen wij vrouwen (ja sorry maar het is zo) er wat van.

Als je wat (meer) make-up draagt ben je een barbiepop. Draag je geen make-up dan ben je een slons. Besteed je graag aandacht aan jouw kleding en draag je een korte rok, dan ben je een sloerie. Draag je liever een spijkerbroek met een lekkere trui, dan ben je preuts.

Ben je een werkende moeder, dan verwaarloos je je kinderen. Maar als je niet werkt, dan ben je afhankelijk van je partner, nou dan ben je echt niet goed snik.

Ben je aan de lijn krijg je de opmerking: “Niet doorslaan hoor, je wordt nu wel heel mager”. Maar ben je wat steviger en neem je ook eens een koekje bij de koffie krijg je weer te horen: “Ieder pondje gaat door het mondje”.

Hoe je het ook doet, er is altijd wel iemand die commentaar heeft. Dus hoe ga je hier mee om? Hoe zet je dit commentaar van je af?

Vertrouw op jouw eigen kompas.

Mijn reis naar en tijdens moederschap werd een stuk rustiger toen ik besloot die goedbedoelde adviezen of juist negatieve praat naast me neer te leggen. Ik ging meer voelen. Voelen wat ik voelde. Wat goed voelde voor mij en voor mijn kinderen. Was mijn dochter overstuur en werd ze rustig bij mij aan de borst? Dan doen we dat! Sliep ze lekkerder in haar eigen bedje in plaats van bij ons op de slaapkamer? Prima! Leer je eigen kind kennen en gebruik dat als kompas.

Hoe leg je commentaar naast je neer?

Aangezien er altijd wel iemand is die commentaar heeft, heb ik voor mezelf bepaald wie op welk gebied commentaar mag hebben waar ik me wat van aantrek. Valt die persoon niet in die categorie, dan laat ik het van me afglijden. Als je alles voor waar aanneemt, dan is er niets van waar.

Kies wie belangrijk zijn en wiens mening je op prijs stelt en ook serieus neemt.  Voel ook in jouw onderbuik wat waar is en wat niet. Kies op basis van wat bij jou past en wat goed voelt voor jou.

Wat is jouw meest irritante ‘goed bedoelde advies’ en hoe ben jij daarmee omgegaan?