Zo ben je heel hecht met elkaar en zo ineens niet meer. Wat is er gebeurd?

Het komt weleens voor dat ik ineens weer moet denken aan iemand van vroeger. Iemand waar ik een heel goed contact mee had. Iemand met wie ik best veel lief en ook wel wat leed mee deelde. Iemand die nu niet meer in mijn leven is. Waarom niet?

Net als wanneer de kraamverzorgster je na slechts een week toch écht alleen laat met je kindje – oh nee, blijf! Help! – blijft het een gek idee. Zo ben je in elkaars leven., vaak op een heel persoonlijk niveau met elkaar betrokken. En zo ben je ineens uit het beeld verdwenen. Hoe kan dit? Waarom gebeurt dit? En oh jee… Het ligt toch niet aan mij?

Ik snap er niets van

Je mag best van me weten dat ik dit soort situaties lastig vind. Ik begrijp het niet. Hoe kan het dat je het ene moment zo’n sterke band hebt met iemand, zo’n vriendschap voelt voor iemand, en dat het dan gewoon, zomaar, zonder echt duidelijke reden… ophoudt? Dat je echt, oprecht zielsveel van een ander kunt houden, alles weet over wat er speelt in hun leven, en dan ineens op een dag beseft dat dit niet meer zo is. Het gevoel van liefde is er, soms nog net zo sterk, maar je weet niet meer wat er in hen omgaat. Je hebt elkaar al even niet meer gesproken. Ze reageren niet op een handuitreiking. En uiteindelijk besluit je toch maar om het contact uit je telefoon te wissen wanneer de onduidelijkheid van wat jullie vriendschap is, lang genoeg heeft geknaagd.

Ligt het aan mij?

Ik heb het me in het verleden weleens persoonlijk aangetrokken. Ligt het aan mij? Ben ik niet leuk, interessant of goed genoeg? Heb ik signalen gemist, was er wellicht toch een onderliggend probleem?

Ik heb verschillende ’laatste keren‘ door mijn gedachten laten gaan, elk moment terughalend en analyserend. De laatste keer dat we elkaar zagen. Dat we elkaar spraken. Waar waren we? Wat gebeurde er? Wat zei ik? Wat zei de ander?

Vrijwel altijd moet ik tot de conclusie komen dat ik het niet weet. Het kan van alles zijn.

Wat ik leerde…

Waar op het neerkomt is dat soms contacten verwateren, soms verdwijnen mensen uit je leven.

Het is ook niet de bedoeling dat iedereen altijd blijft.

Iemand zei ooit: „Soms zijn ze er alleen lang genoeg om je iets te leren.“

Zo leerde ik voor mezelf op te komen en mijn grenzen te bewaken. Ik leerde over de complexiteit van relaties en over depressiviteit. Maar ook leerde ik mezelf te zien door de ogen van de ander, die rijkelijk strooide met complimenten over mijn moed, over mijn kracht.

Dit waren simulatie-vriendschappen. Alles zag er uit, klonk en voelde als een vriendschap, maar dat was het niet. Niet in de definitie die ik aan vriendschap geef, namelijk het aanwezig zijn in goede en slechte tijden, het meeleven, elkaar steunen en toejuichen, het accepteren en waarderen van de ander. Vrienden geven elkaar energie, helpen elkaar te groeien.

Een simulatie-vriendschap kán al deze facetten hebben, maar de belangrijkste mist: Een vriendschap is niet afhankelijk van je huidige situatie.

Echte vriendschap vs. simulatie-vriendschap

Stel je bent vrienden geworden met een collega. Je ziet elkaar ook buiten werktijd. Dan na verloop van tijd vertrek jij (of die ander) naar een andere baan. Wanneer je elkaar blijft zien en op een gegeven moment niet meer (of niet meer alleen) over werk spreekt, dan weet je dat je een vriendschap hebt.

Simulatie-vriendschappen zijn fijn, maar ze zijn tijdelijk. Ze zijn er om je te helpen iets te leren. Ze zijn niet bedoeld om de rest van je leven er te zijn. Dat heb je ook niet nodig. Als je iets hebt geleerd, kun je verder. Dan ben je klaar voor een volgende stap.

Simulatie-vriendschappen zijn niet nep

Wees dankbaar voor deze vriendschappen. Ze zijn niet nep. Ze waren zo echt als ze konden zijn. Zo echt voor zolang het duurde.

Besef dat je door deze contacten een stap verder gekomen bent in jouw leerproces. Het is tijd voor het volgende hoofdstuk. Dat is soms jammer, maar het is wel precies zoals het zou moeten zijn.

Dus laat de herinnering aan deze mensen in jouw hart leven, maar hou ze niet gegijzeld in jouw gedachten. Kijk vooruit! Dat is waar je heen wilt immers. 😉